نوروز در دیدگاههای نوروزی خانم مریم رجوی

نوروز چیست؟

از نوروز تعابیر مختلفی در دست است. هر کس به فراخور آگاهی و ظرفیت ذهنی خود از آن برداشت‌های مختلفی کرده است. جشن نوروز با تحویل سال و لحظه برابری اعتدال بهاری آغاز می‌شود؛ و آن لحظةی است که خورشید در سیر ظاهری خود در ابتدای برج حمل، از استوای زمین گذشته و برابری روز و شب رخ می‌دهد.
 

جایگاه نوروز در فرهنگ ایران‌زمین

از دیرباز ایرانیان نوروز را جشن گرفته‌اند. این جشن ملی در فرهنگ ما جایگاه ویژه‌یی دارد. رژیم فرهنگ‌ستیز حاکم بر ایران بسیار تلاش کرد تا نوروز را از جایگاه شایسته‌اش تنزل دهد و یا آن را از محتوای نوجویانه و شادی‌زایانهٴ آن تهی بدارد و عزا و ماتم را جانشین آن نماید.

خوشا ملت ایران که به‌رغم این‌همه رنج‌ و شکنج، امید خود را شعله‌ور نگه‌داشته و هر سال در برپایی نوروز با شور و غوغای هرچه بیشتر نشان می‌دهد که از رؤیای بزرگ خود دست نمی‌کشد؛ تا «روزی که گل برآید از باغ آرزویش». مریم رجوی ـ نوروز ۱۳۹۶

راستی ایرانیان در نوروز چه می‌دیده‌اند؟ و چه می‌بینند که این‌گونه شیداوار و شیفته به استقبال آن رفته و پیش از فراز آمدن آن، به غبارروبی و خانه‌تکانی می‌پردازند و هر نوع آثار کهنگی، تارعنکبوت‌گرفتگی را از سیمای زندگی می‌زدایند. آنانی که پول ندارند تمام سال را پس‌انداز می‌کنند تا در شب عید، بوی خوش سبزی پلو ماهی خانه را بردارد. تمام سال اگر جامه مندرس به بر کرده‌اند، عیدگاهان می‌کوشند با جامه نو قامت خود را بیارایند. اخم‌ها اگر از مشکلات زندگی تمام سال در هم است، با فرارسیدن نوروز به استقبال لبخند می‌رود و از آویز سپید ـ صورتی شکوفه‌های خندیدن بی‌دریغ می‌آموزند. خلق‌ها اگر از حاکمیت زمستان تنگ است، با حلول نوروز به سیمای بهار تبسم می‌کنند. جیب‌ها اگر خالی است، با شنیدن طنین صدای پای نوروز به سرشاری می‌رسد و دستها از سرشاری به بخشش و عیدی دادن رو می‌آورند. نوروز که می‌آید درهای خانه‌ها به روی همسایگان دور و نزدیک گشوده می‌شود. لحن گفتگوها به طراوت باران و نرمای حریر و بیدمشک می‌گراید. سلام و احوالپرسی جای خداحافظی و برودت را می‌گیرد. در نوروز طبیعت، انسان و جامعه دست به دست هم می‌دهند تا چهرهٴ جهان را دگرگون کنند؛ زیرا نوروز نقطهٴ وحدت طبیعت، انسان، جامعه است.

«نو شدن طبیعت، نو شدن سال، نو شدن زمانه، نو شدن دل‌ها و بینش‌ها و نو شدن سرنوشت. پس‌، نوروز فراتر از جشن سال نوست. این بخشی از نگرش مردم ایران به جهان ‌است‌. به ‌این معنی که مطمئن‌اند اوضاع چنین نخواهد ماند و تغییر خواهد کرد». پیام مریم رجوی در جشن نوروزی پارلمان‌انگلستان ـ نوروز ۱۳۹۵

نوروز جشن ملی ایرانیان

فراخوان به تغییر، جوهر فلسفهٴ نوروز

گفتیم نوروز نقطهٴ وحدت طبیعت، انسان و جامعه است؛ حال ببینیم این نقطه وحدت خود را در چه عنصر مشترکی نشان می‌دهد. طبیعت با فرارسیدن اعتدال بهاری، ناگهان از کسوت زمستان بدر می‌آید، برف‌های زمستانی را گیسوانش می‌تکاند و به جای آن نگین شکوفه می‌نشاند. پرندگان هجرت کرده بازمی‌آیند و شادی کوچک آنان آسمان شهرها را به رنگ لطافت درمی‌آورد. زمین دارایی‌های نهفته‌اش را یکجا بیرون می‌ریزد و جهان با توری باران عطرآگین، با نسیم به رقص برمی‌خیزد. این لحظهٴ مبارک، در فرهنگ ایران نوروز نام دارد. این تطور و نو شدن، نه به‌صورت تدریجی، و مکنون که به شکلی آشکار و ناگهانی رخ می‌دهد. به عبارت دیگر محصول یک « انقلاب» است. نو شدن در بهار و نوروز آن‌چنان آشکار است که می‌توان بین اسفند و فروردین خطی پررنگ کشید و آن دو را از هم متمایز کرد. نوروز با آمدنش ضرورت تغییر و نوشدن را به ما یادآوری می‌کند. هر نوروز در طینت خود فراخوانی به آزادی و عدالت در حیات انسانهاست. به عبارت دیگر به ما این پیغام را می‌دهد که زمستان رفتنی است و باید برخاست و بهار اجتماعی ـ انسانی را به زندگی بازآورد. به تعبیر خانم مریم رجوی: پیروزی بهار بر زمستان، نشانه‌یی است از پیروزی محتوم آزادی بر استبداد و اختناق که شکوفایی استعدادهای انسانی را نوید می‌دهد.

نوروز در اساطیر باستانی ایران، مظهر سرنگونی یک حکمران اهریمن‌گونه است که حکومتش بر اعدام روزانه جوانان ایران متکی بود و زمانی که با نیروی قیام عمومی سرنگون شد و جای او را حاکمیت تازه‌یی بر اساس عدل و داد و آزادی گرفت، نوروز شد. آری، فلسفه نوروز، تغییر است. گوهرش آزادی و عدالت است. مریم رجوی ـ نوروز۱۳۹۶