سرانجام مجلس
ارتجاع روز یکشنبه ۱۵مهر ۹۷
آخرین مرحله از تصویب لوایح چهارگانه برای پیوستن به پروتکل «اف.ای.تی.اف» را پشت سر
گذاشت و لایحه مبارزه با تأمین مالی تروریسم را امضا کرد. این در حالی است که
کیهان خامنهای در شماره یک روز قبل از این ضمن خیانت دانستن امضای اف.ای.تی.اف
در مجلس، نوشت خامنهای در دیدار ۳۰خرداد خودش با اعضای
مجلس، امضای این لوایح را منع کرده است.
خامنهای مخالف است یا موافق؟
سؤال
اینجاست که اگر خامنهای مخالف FATF بوده چگونه مجلس آن را تصویب میکند؟
پیش
از هر چیز باید گفت خامنهای با تصویب FATF مخالفت نکرده است. اگر به اظهارات او در ۳۰خرداد
۹۷ که حسین شریعتمداری در یادداشت یکشنبه ۱۵مهر
۹۷ کیهان جملاتی از آن را نقل کرده، دقت کنیم میبینیم
که خامنهای منع نکرده است. بلکه طبق معمول با بازی با کلمات و دوگانهگویی طوری
حرف زده که هر باند، نتیجه مورد نظر خودش را از آن بگیرد. اما قبل از بررسی موضع خامنهای اشاره
کوتاهی به تاریخچه این جنگ و دعوا بین باندهای رژیم ضروری است.
تاریخچه مختصر FATF
مجلس
این لایحه را روز ۸آذر سال ۹۶ از دولت
اعلام وصول کرد. چند بار بین کمیسیونهای مختلف مجلس چرخید و بالاخره در ۲۰خرداد
امسال برای رأیگیری به صحن علنی مجلس آمد و در آن روز دلواپسان با طومار و شعار
و این حرفها موفق شدند بررسی این لایحه را برای ۲ماه مسکوت
بگذارند. حرفشان هم این بود که قرار بوده اتحادیه اروپا در بسته مشوقش
به رژیم، تضمین فروش نفت و دریافت پول آن را بدهد، بعد رژیم این لایحه را تصویب کند.
لایحه
مسکوت ماند اما دعوای باندها پشت پرده ادامه داشت. حتی به لاریجانی گفته بودند:
«تو برای به تصویب رساندن این لایحه به دروغ گفتهیی که خامنهای با آن موافق است».
تا
اینکه سرانجام هر دو باند برای رفع اختلاف بهصورت جمعی روز ۳۰خرداد
۹۷ نزد خامنهای رفتند. خامنهای هم با دجالگری موضوع
را تعیینتکلیف نکرد حرف قاطعی نزد و نهایتاً توپ را در زمین خود مجلس انداخت و
گفت مجلس رشید است، بالغ است و خودش میتواند تصمیمگیری کند حتی گفت جلسه سران
قوا هم میتواند این مسأله را تصویب کند.
اثر انگشت خامنهای روی لایحه پیداست!
تا اینکه
هفته گذشته درست در روز یکشنبه ۸مهر ۹۷
دوباره این لایحه را به مجلس آوردند آن روز دلواپسان جلوی مجلس لشکرکشی کردند و
کار این لایحه افتاد به یکشنبه ۱۵مهر ۹۷
که در این روز در جریان کشمکشهای مجلس ارتجاع و در پاسخ به اعتراض نقوی
حسینی که در مخالفت با تصویب این لایحه به اظهارات خامنهای استناد میکرد،
پاسدار علی لاریجانی نامه خامنهای را در پاسخ به سؤال رئیس مجلس رژیم در این
مورد قرائت کرد.
دفتر خامنهای
در پاسخ به نامه لاریجانی نوشته بود: «مقام معظم فرمودند با بررسی لوایح در مجلس
مخالفتی ندارم تا مسیر قانونی خود را طی کند (البته) تدبیر فوق قبلاً در زمان
استفسار، بهطور شفاهی به جنابعالی ابلاغ شده بود»!
با فاش شدن
این نامه روشن شد، که لایحه مزبور با ضرب نامه خامنهای به تصویب رسیده است.
سؤال اینک
این است:
آیا تصویب
این لایحه با حرفهای روز پنجشنبه ۱۲مهر ۹۷
خامنهای در ورزشگاه آزادی در تضاد نیست که گفت تا وقتی جان در بدن دارم اجازهٔ
تسلیم شدن نمیدهم؟ مگر این نوعی تسلیم شدن به خواست کشورهای غربی نیست؟
این سؤالی
است که البته خود خامنهای باید پاسخگوی آن باشد. آن چه میتوان با یقین گفت این
است که تصویب، خارج از نظر خامنهای نبوده است.
باید پرسید
که جلسه کوتاهمدت و غیرعلنی مجلس ارتجاع درست قبل از اعلام تصویب این لایحه برای
چه بود؟ برای همین که لاریجانی به اعضای مجلس برساند که آقا گفته تصویب شود!
این را میتوان
از دعوای روز گذشته نقوی حسینی و لاریجانی در مجلس هم فهمید. آنجا که نقوی حسینی
به لاریجانی اعتراض کرد که شما در عرض ۲۰دقیقه موضوع
را جمع کردید و اجازهٔ صحبت به مخالف و موافق ندادید و لاریجانی هم با شدت به او
جواب داد که دروغ نگو و حرفت درست نیست! متقابلاً نقوی حسینی هم گفت چرا تو
دروغ میگویی؟
علاوه بر
اینها سخنگوی مجلس به نام نعمتی در حرفهایش بهطور ضمنی گفت که خامنهای موافق
تصویب بوده است.
نتیجه اینکه
بله! تصویب این لایحه با حرفهای خامنه در ورزشگاه آزادی در تضاد است و این تضاد در
درون خود خامنهای یعنی خود رژیم است که هر بار به شکلی بیرون میزند.
پیام تصویب این لایحه چیست؟
اینک با
تصویب این لایحه و بهرغم این مخالفتها و حتی خیانت توصیف کردن، پیام تصویب چیست؟
البته هنوز
زود است که این تصویب را تصمیم نهایی نظام بدانیم چون باید از فیلتر شورای نگهبان
خامنهای هم رد شود. ولی به تصویب رسیدن این لایحه از قبل هم قابل پیشبینی بود.
از روزهای قبل هم سخنگوی کمیسیون امنیت مجلس و هم سخنگوی هیأترئیسه مجلس ارتجاع
از فضای مساعد در تصویب این لایحه خبر داده بودند. خود خامنهای هم با واگذاری تصویب
هر ۴لایحه مربوط به FATF به مجلس، در واقع راه را
برای به تصویب رسیدن این لایحه باز کرده بود. اما به تصویب رسیدن این لوایح
نشاندهنده این است که رژیم توان ایستادگی در برابر جامعه جهانی، در برابر فشارهای
داخلی بر اثر تحریمها را ندارد و در تعادلقوای موجود، ناگزیر به تصویب این لایحه تن
داده است. البته این تاکتیک همیشگی رژیم است که تا آنجا که بتواند قضیه را به عقب
میاندازد اما وقتی کار به نقطه خطر رسید، کوتاه میآید و عقبنشینی میکند.
کما اینکه
آخوندی، وزیر راه و شهرسازی دولت روحانی، روز ۷مهر ۹۷
فاش کرد که سال ۹۰ جلیلی، دبیرشورای عالی امنیت رژیم، به ضرورت تندادن
به لایحه تأکید کرده بوده. ولی رژیم تا اینجا آن را کش داد.
چرا قضیه را «کش» دادند؟!
در این مورد
باید پرسید: اگر قرار بود این لایحه تصویب شود و خود خامنهای هم موافق بود، چرا
این همه طول دادند و این همه هزینه را به جان خریدند.
پاسخ این است
که درد نظام این است که تصویب کردن این لایحه برایش هزینههای سنگین و پیامدهای
جدی دارد.
این کار سادهیی
برای نظام نبود. این همان وضعیتی است که خامنهای آن را تنزل بیپایان نامیده بود.
و روز ۲۱اردیبهشت ۹۷ هم علمالهدی
در نمایش جمعه مشهد لایحه پالرمو و این لایحه را برجام ۲ و ۳ گفته
بود. یعنی این لوایح هر کدامش برای رژیم یک جامزهر است.
مثل زهر
اتمی. اما از آنجا که دیگر توان ایستادگی در مقابل جامعه جهانی را نداشت با عجله
طی هفته گذشته و این هفته پای تصویب این لوایح آمد تا قبل از سررسید ضربالاجل FATF
که
مصادف با ۲۳مهر ۹۷ روز اجلاس این نهاد
هست، خودش را از رفتن در لیست سیاه نجات دهد!
آیا این تصویب، برای نظام، راهگشای برونرفت از بنبست است؟
میتوان گفت
نه! زیرا این هم مانند زهر اتمی که هیچ راهگشایی برای رژیم نداشت، هیچ سودی برای
آخوندها نخواهد داشت.
این را هم
خودشان میگویند که این حرکات عامل تشدید تحریمها است. آخوند پژمانفر، عضو مجلس
ارتجاع، گفت: «با امضا کردن و پذیرش کنوانسیون مقابله با تأمین مالی تروریسم، کشور
ما با تحریمهای بسیار بیشتری مواجه میشود».
نقوی حسینی
هم گفت روحانی بیاید تعهد بدهد که با FATF مشکلات کشور حل میشود والا طرح عدمکفایت روحانی
را به مجلس میآوریم! جواد ظریف هم در پاسخ او گفت: «نه بنده و نه آقای رئیسجمهور
نمیتوانیم تضمین بدهیم که با پیوستن به لایحه عدمحمایت مالی از تروریسم مشکلات
ما حل خواهد شد. اما میتوانیم تضمین بدهیم که با نپیوستن به این لایحه آمریکا
بهانه مهمی را برای افزایش مشکلات ما پیدا خواهد کرد».
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر